Nieuwsbrief Boerderij & Erf: Boer & Hoeve – 95

Voorwoord Dick de Jong:
‘Alles is relatief’, stond in de vorige editie als een van de laatste woorden. Als we de nieuwsberichten volgen, dan blijkt met regelmaat dat wij als inwoners van ons land voor de gek worden gehouden. Op allerlei gebied. Of het nu gaat om adviezen rondom Covid-19 (die tegenstrijdig zijn en naar één kant toe worden uitgelegd), de oudertoeslag (die op basis van huidskleur en buitenlandse naam ineens wordt ingetrokken) of de oorzaak van de stikstofproblemen (waarbij de regering vooral naar de boeren kijkt). Mag ik zeggen dat de minachting voor ons Nederlanders soms groot aanvoelt? Die boeren op dat platteland. Wat weten die nu?
Maar het tij gaat keren. Die boeren blijven niet uitzichtloos op het platteland hangen. Ze gaan overal naar toe, om te studeren, naar bijeenkomsten. Boeren zijn ontwikkelde ondernemers, die overal verstand van moeten hebben. We leven in een hoogstaand welvaartsland. En dan bedoel ik niet dat er in het werkgebied van onze stichting een weggedeelte bevindt waar per kilometer lengte de meeste miljonairs van Nederland wonen. Op een plek waar vroeger boeren woonden en hun bedrijf voerden. Een plek waar eertijds met veel minder kapitaal, toen al kenmerken van hoogstaande welvaart merkbaar waren. Boeren die zorgden voor de mindervermogenden in hun omgeving. Een pannetje soep voor een zieke lieten bezorgen en waar na de slacht een stukje van het beste vlees naar de dokter en de dominee werd gebracht.
Die boeren ga je toch niet opzadelen met wroeging van de veel te grote verkeersbewegingen in een (te) klein land: het ongeremde vliegen, het veel te veel niet duurzaam bouwen, het onzorgvuldig omgaan met van alles. Waar op alles is bezuinigd, zonder dat ook maar iemand zich er zorgen over maakt.

Klik hier om de nieuwsbrief te lezen.