Nieuwsbrief Boerderij & Erf: Boer & Hoeve – 103

Klik hier om de volledige nieuwsbrief te lezen.

Voorwoord Dick de Jong:
Laatst las ik in de krant het woord ‘naaststaanders’. Dat is vuilnis dat op straat naast de bakken staat. Dat materiaal zou eigenlijk in die bakken moeten, maar daarvoor is het te groot en degene die het kwijt wil ziet kennelijk geen kans om het kleiner te maken. Maar meestal is dat verkleinen toch wel goed te doen. Minder gemakkelijk als het om een driezitsbank gaat. Maar in dat geval bel je naar het daarvoor bestemde telefoonnummer en vervolgens wordt er een afspraak gemaakt waarna het wordt opgehaald.
Vooral in de steden is dat overtollige vuil best een probleem. Maar ook op het platteland komt er steeds meer afval. We komen er nog een keer in om… En het is ook een minder fraai gezicht.

In sommige gemeenten is het zelfs gewoonte om je vuil in grote doorzichtige plastic zakken aan te bieden door ze aan speciale haken aan (lantaarn)palen te hangen. Smerig gewoon!
Vroeger was het afval geen probleem. Ten eerste was er niet zoveel over en wat er aan overschot was kon vaak een tweede bestemming krijgen. Als er bij de boeren eten over was, waren er altijd wel dieren die er mee werden verwend. Laatst hoorde ik overigens dat dat helemaal niet goed was voor die dieren…

En alles wat niet eetbaar was werd verbrand of verdween in een sloot die toch moest worden dicht gestort. Zo zijn er in de loop van de jaren heel wat zaken weggegooid. Hoeveel paden bij de boerderijen zullen er niet zijn verhard met stukjes steen en gebroken tegels. Om vervolgens onder de zware wagenwielen nog verder te worden verbrijzeld.

Onderstaande tegel, een prachtig exemplaar met ijstaferelen, heeft het gelukkig nooit zover gebracht.