Het avontuur van Michael van Hoorne; de toppen én dalen

GROOT-AMMERS • Het jaar 2018 was in het toch al niet saaie leven van Michael van Hoorne een uitschieter. Het avontuur van de Avonturenboerderij Molenwaard liep op een succes uit, maar dat ging niet zonder slag of stoot.

Vertellen over successen, dat doen ondernemers graag. Maar de verhalen over de tegenslagen worden het liefst weggemoffeld. Michael van Hoorne is de spreekwoordelijke uitzondering. “Aan het concept van de Avonturenboerderij heb ik nooit getwijfeld. Dat is waar ik goed in ben, het uitdenken en vermarkten van zo’n idee. Ik wist honderd procent zeker: ‘Dit wil het publiek’. Maar ik ben het proces om het Ooievaarsdorp om te vormen tot de Avonturenboerderij naïef en onbevangen ingegaan. Daar had ik totaal geen kennis en ervaring in. Ik heb het geluk gehad dat mijn vader en twee neven me hierin vanuit hun expertise hebben bijgestaan.”

Trots op de streek
Een begroting van acht ton die uiteindelijk uitloopt tot 2 miljoen euro, geldschieters wiens zakken ook niet bodemloos zijn; de gunfactor van de streek was hard nodig om het project niet voortijdig te laten mislukken. “Neem het bedrijf dat het grondwerk verzorgde. Ik ben bij de eigenaar, Wim Korevaar, binnengestapt en heb hem verteld over de begroting die zo uitliep. Hij zei: ‘We zorgen eerst dat de tent opengaat, daarna zien we wel verder.’ Fantastisch toch? En ik heb op veel meer momenten zoveel medewerking gehad van omwonenden, collega-ondernemers en de gemeente. Daarom ben ik echt enorm trots op de streek. Het mooie is dat de mensen hier heel trots zijn op de Avonturenboerderij. Er is geen enkele onderstroom die er negatief over is. De Alblasserwaard heeft de naam behoudend te zijn, maar dat is echt niet zo. We zijn hier helemaal niet bang voor vernieuwing. Met de Avonturenboerderij hebben we dat gemerkt.”

Voor de goede orde: de Ottolandse ondernemer begon niet op nul. Met zijn bedrijf Van Hoorne Entertainment bracht hij de ervaring uit de showbranche in, de populaire televisiekarakters Fien & Teun vormen het ideale gezicht van de Avonturenboerderij én het Ooievaarsdorp had al veel moois te bieden. “Ik heb zoveel respect voor de vrijwilligers die hier al die jaren dit hebben opgebouwd. In combinatie met onze knowhow om dit in de markt te zetten, bleek het een perfecte mix.”

Het hoeft niet
Zoals gezegd, 2018 was een jaar van uitersten voor Michael van Hoorne. Op de vraag waarom hij dit avontuur aanging terwijl hij al een onderneming heeft, reageert hij met een glimlach: “Ik ben opgehouden om te zoeken naar het waarom. Mijn vader zei vooraf: ‘Het hoeft niet, Michael.’ Dat klopt. Ik had al een goed lopend bedrijf dat volop uitdagingen bood en biedt. Maar deze droom verwezenlijken wilde ik zo graag. En het was heerlijk om hier rond te lopen, mee te denken over waar je de shows doet, welke kleur de prullenbakken krijgen en zelf mee te helpen op het park. Veel zwaarder waren zaken als het zoeken naar geldschieters. Dan waren er wel momenten dat ik het echt niet leuk meer vond.”
Michael van Hoorne is niet iemand van het snel opgeven. Geen perfectionist, maar wel een ondernemer die altijd gaat voor het beste. “Elke ochtend beginnen we met de vraag aan alle medewerkers: ‘Zijn wij het meest gastvrije park van Nederland?’ Dan roept iedereen ‘Ja!’. Een tikkie Amerikaans, ik weet het. Maar zo staan we er wel in. En weet je, het past zo goed bij de streek. We zijn in de Alblasserwaard heel aardig, open, vriendelijk en behulpzaam. Dat komt hier in de Avonturenboerderij één op één terug.”

Niet stilzitten
Stilzitten, dat gaat er niet van komen. Van Hoorne is al volop met de toekomst van de Avonturenboerderij bezig. Zijn belangrijkste wens is het realiseren van een nieuw restaurant. “De huidige ruimte is niet geschikt om de toeloop van gasten op te vangen. Dit jaar zijn we over de 100.000 heen gegaan; we zien nu al dat partijen als de ANWB vooraf meer kaarten inkopen dan vorig jaar. Datzelfde geldt voor de abonnementen en de schoolreisjes die geboekt worden. Ik verwacht dat we volgend jaar naar de 140.000 bezoekers toegaan.”

Toch even terug naar die drive: je kunt dat van jezelf vragen, maar geldt dat ook voor de tientallen medewerkers? “We selecteren streng. Loopt het met iemand niet zoals wij het willen, dan nemen we ook snel afscheid van elkaar. Dat vind ik echt het allermoeilijkste in mijn werk. Zelf ben ik trouwens wel milder geworden. Vier, vijf jaar geleden wilde ik van iedereen Michael-kloontjes maken. Twee van mijn naaste medewerkers zijn vorig jaar weggegaan. ‘Michael, we zijn gewoon op’, lieten ze me weten. Nu ben ik daar meer relaxed in. Je kunt van negen tot vijf werken en toch een hele waardevolle bijdrage leveren; daarvoor hoef je je echt niet bijna letterlijk dag en nacht in te zetten. Daar heb ik vrede mee.”

Bron: het Kontakt