Datum: 23 jan 2020
Tijd: 20:00 - 22:00 uur
Locatie
Natuur- en vogelwacht Vijfheerenlanden
In november 1970 werden de Haringvlietsluizen in gebruik genomen, waardoor een groot deel van de getijdenwerking in het beneden-rivierengebied verdween. De kenmerkende hartslag van de Biesbosch verminderde door deze ingreep ook ingrijpend. In de jaren ‘90 gaan er stemmen op om de Haringvlietsluizen op een andere manier te gaan gebruiken, waarbij ook de terugkeer van het getij in verschillende scenario’s onder de loep wordt genomen. Na jaren van politiek gesteggel rolt er een compromis uit de bus. De betonnen waterkering gaat op ‘een kier’. Sinds januari 2019 is Rijkswaterstaat hier mee aan de slag. Door het mondjesmaat toelaten van zeewater, komt er thans een snufje meer zout in de delta. Wat voor ontwikkelingen hebben zich nog meer in het benedenrivierengebied voorgedaan? Veel boerenland is omgevormd naar waterland. De Noordwaard, poldergebied bij Werkendam, wordt ingericht als veiligheidsklep voor toekomstige hoge waterstanden. Bouwland maakt hier plaats voor gegraven geulen en ondiepe oeverzones. Waterveiligheid is weliswaar de rode draad, maar natuurwaarden liften hier duidelijk op mee. Dankzij de schaal, in en rondom de Biesbosch is er immers zo’n 3000 hectare nieuwe, natte natuur gerealiseerd, broeden er in de Biesbosch thans zeearenden en visarenden. De boommarter rukt op en er huist zelfs een das! Van deze landschappelijke omwenteling profiteert de wilde flora ook. De bermen in de Noordwaard veranderen in een kleurig palet van margriet, vogelwikke, veldlathyrus, wilde peen, grote kaardenbol en uitbundig bloeiende kattenstaarten zorgen voor een paarse omlijsting van het geheel. De Biesbosch is nationaal park maar zal in 2021 (het gebied bestaat dan 600 jaar), met het Hollandsch Diep, Haringvliet en Voordelta worden samengevoegd en verder door het leven gaan als NLDelta.
Boswachter Jacques van der Neut – donkergroene buitenman
Werkt sinds de jaren ‘70 bij Staatsbosbeheer. In het begin werkte hij op het Haringvliet, Hollandsch Diep en het Krammer-Volkerak. In zijn loopbaan heeft hij veel zien veranderen zoals het Krammer-Volkerak van zout naar zoet, de komst van de bevers, hoge waterstanden in 1993 en 1995, de vestiging van zeearend en visarend als broedvogel in de Biesbosch en de vernatting van een deel van Polder De Biesbosch op het Eiland van Dordrecht. Qua landschap hebben wetlands zijn voorkeur. Voor zijn werk nam hij deel aan diverse zittingen van de Spoonbill Workshop in Senegal en Spanje. Fotograferen is zijn grote passie, waarbij hij reportages verzorgde voor bladen zoals Seasons en Roots. Voor AD/De Dordtenaar en AD/Rivierenland ver-zorgt hij sinds 1987 de tweewekelijkse column Van Nature. Zomer 2020 gaat de donkergroene buitenman met pensioen.
