16 oktober Wereldvoedselavond WAV in Ottoland Melkveehouderij VOC tijd In zijn opening vergeleek de voorzitter…
De witte alpaca van Mattie trekt veel bekijks, desnoods door zich dood te houden
DE ONTMOETING | In de Ontmoeting gaat verslaggever Gijs Kool op reis door het Rivierenland en schrijft verwonderd over de mensen, dieren en dingen die hij daar tegenkomt.
De witte alpaca ligt met de buik op de grond, de lange nek naar voren en de kop plat in het gras. De buik roerloos. Ontmoet ik hier een dode alpaca?
Gelukkig wandelt daar net de Schots/Ierse John langs. Hij kent de alpaca goed. ,,Ik ga er wel eens wat brood voeren’’, vertelt hij. Hij houdt het kort en gaat maar weer eens naar binnen, want het is frisjes en overal loert corona. Zelfs z’n prime-minister Boris Johnson heeft het. Kun je nagaan. En prins Charles ook. Maar dat is nepnieuws, vindt John.
Terug naar de dode alpaca. Of is dat dan ook nepnieuws? Mattie Verspuij opent haar voordeur. ,,Mevrouw, het spijt me u te moeten vertellen, maar ik geloof dat uw alpaca is overleden?’’ stamel ik. ,,O alweer!’’ antwoordt Mattie droog. ,,Hij ligt de laatste tijd wel vaker zo stil en dan denk ik ja, nu is hij écht dood.’’
Prompt, alsof het beestje met zowel gespleten hoefjes als bovenlip op de stem van Mattie wachtte, steekt het de lange nek omhoog. Het dier heet Julius, of Alexander. Dat weet Mattie niet zo goed, want ze had er twee en de andere is al overleden. Mattie runt hier op de grens van Noordeloos en Hoornaar, samen met haar man Bas, camping De Groene Waard.
Hoewel leeg, trekt de campingplaats alsnog veel bekijks bij wandelaars en fietsers, want zowel de alpaca, pony Patty en ezel Kobus zorgen voor vermaak langs slingerweg Minkeloos. ,,Ze krijgen geregeld een appeltje. Brood mogen ze niet, maar ze vinden het wel lekker’’, vertelt Mattie. Ze kreeg de pony toen ze in 2001 hertrouwde nadat haar eerste man was overleden. ,,Patty kwam toen de feestzaal ingelopen’’, herinnert Mattie zich met een grote glimlach. Als ze brokjes laat rammelen in een voerbakje van plastic, rennen de dieren naar het hek. De alpaca sjokt er jolig met waggelend hoofd achteraan.
Ezel Kobus en pony Patty. Dat is lange liefdesgeschiedenis die kort te vertellen is: Kobus wil wel, Patty niet. En als iemand langsloopt om een merrie uit te laten, is Kobus helemaal niet meer te houden. De brandweer heeft de hitsige ezel al een aantal keer uit de sloot moeten vissen. ,,Als een ezel en een pony een veulen krijgen, dan trekt het nog meer bekijks’’, vertelt Mattie met ondeugende ogen. ,,Maar het zit er niet in’’, concludeert ze. Maar de alpaca doet z’n best om alsnog genoeg bekijks te trekken. Desnoods door zich dood te houden.
Bron: AD Rivierenland