Skip to content

Artikel Kontakt: Een halve eeuw Stichting Vrije Recreatie; Meerkerk de bakermat van het kamperen bij de boer

MEERKERK • Op donderdag 3 september was het exact vijftig jaar geleden dat in Meerkerk de Stichting Vrije Recreatie, beter bekend als ‘het kamperen bij de boer’, werd opgericht. Het jubileum zou groots worden gevierd. Met een megacamping in het Brabantse Liempde. Van 3 tot en met 7 september. Met voor de kamperende donateurs twee feestavonden met artiesten en op de zondag een gezamenlijk ontbijt.

Kortom, dezelfde formule die tijdens het 25-jarig en 40-jarig jubileum werd gehanteerd. Toen op het terrein langs De Lek in Tull en ’t Waal. Daar zorgden toen tweeduizend deelnemers in campers en caravans voor een bijzondere aanblik. Waarschijnlijk de grootste camping van Europa.

“Maar helaas”, zegt voorzitter Corine van Mill, de dochter en opvolger van de oprichter, wijlen Wim van den Berg. “Het coronavirus gooide ook bij ons roet in het eten. We hebben het feest door moeten schuiven naar september 2021.

Overigens heeft datzelfde corona wel gezorgd voor een enorme toeloop van leden, of zoals wij zeggen, donateurs. In totaal nu 125.000 gezinnen. Uitgaande van minimaal 2 personen kun je stellen dat wij vakantieplezier mogelijk maken voor, pakweg, een kwart miljoen kampeerders. In totaal zijn 2000 kampeerboeren in binnen- en buitenland bij ons aangesloten.”

Waarschuwingen
Cijfers waarvan de in 2016 overleden oprichter indertijd amper durfde te dromen. Waarom de Meerkerkse boer in 1970, ondanks alle waarschuwingen van hogerhand, het toen nog illegaal kamperen op zijn erf toestond, staat uitvoerig beschreven in het jubileumboek dat tien jaar geleden werd uitgegeven.

De soms wel eens eigenzinnige agrariër had ook toen al een bloedhekel aan ambtelijke regeltjes. Protesteerde te pas en te onpas tegen alles wat met de overheid te maken had en begreep dat je het beste via de politiek je stem kon laten horen. Hij koos uiteraard voor de Boerenpartij van Koekoek. En zat, net 25 jaar jong, al in de Provinciale Staten. Op zijn reizen naar het Provinciehuis zag hij de enorme flatgebouwen in de randstad.

Onbetaalbaar
“Allemaal gezinnen die amper aan vakantie toekomen omdat de commerciële campings onbetaalbaar worden”, dacht hij bij zichzelf. “We moeten ons boerenerf beschikbaar stellen. Een win-win situatie. Wij boeren verdienen er wat bij. En die gezinnen kunnen voor weinig geld op vakantie.”

Hij plaatste een advertentie in een landelijk dagblad waarin, bij wijze van start, gratis een vijftal kampeerplekken in zijn boomgaard werden aangeboden.

In een van de tenten beleefde de Haagse familie Van Doorn, een gezin met 12 kinderen, de week van hun leven.

Politiemacht
Maar op 6 augustus 1970 barstte de bom, Om half zes in de ochtend verscheen de toenmalige burgemeester Berends, met een politiemacht van zeven agenten, op het terrein van de eerste Nederlandse boerencamping. Alle kampeerders moesten voor hun tent plaatsnemen. Hun gegevens werden genoteerd. Van den Berg zat achter in het land de koeien te melken. Onkundig van dit alles. Totdat Keesje van Doorn, die zich had verstopt, de boer kwam waarschuwen. Van den Berg was woest, reed met zijn trekker bijna de burgemeester van zijn sokken en schopte de wetsdienaren van zijn terrein af.

Kortom, het liep uit de hand. Er kwam een heuse rechtszaak. In het journaal van acht uur werd er zelfs aandacht aan besteed. De boer zette Meerkerk op de kaart.

Hectische start
“Ja, het was een hectische start”, vertelt Corine. “Ik was amper geboren, dus heb het allemaal van horen zeggen. Op de dag van de rechtszaak ging pa, geflankeerd door twee bromsnorren die hem zogenaamd opbrachten, naar Gorinchem. Het liep met een sisser af. Een voorwaardelijke boete van vijftig gulden. Maar er mocht voortaan wél bij de boer worden gekampeerd. Vandaar dat mijn vader zijn camping De Victorie noemde. Na vijf jaar hadden we al 5500 donateurs.”

Volgens het jubileumboek was er, zeker in die beginperiode, altijd wel iets waar Van den Berg zich namens de stichting druk om maakte. De vergunning van de Provincie bijvoorbeeld. Veel te veel voorwaarden. Hij kreeg het voor elkaar ze bijna allemaal terug te draaien. De vrede werd getekend en de gedeputeerde Mr. Engelsman kwam De Victorie zelfs officieel openen. Over die dag nog een leuke anekdote.

Vreemde snuiter
Een paar jonge agrariërs, die op weg waren naar de officiële opening, zagen in de bosjes rondom de camping, een vreemde snuiter staan gluren. Ze maakten er een opmerking over en zagen toen tot hun verbazing dat het de prominente VVD-er Henk Vonhoff was. De toenmalige staatssecretaris die er nooit een geheim van maakte dat hij het kamperen bij de boer helemaal niet zag zitten, was dus, zeg maar, illegaal in hoogsteigen persoon bij de opening aanwezig.

Jaar in jaar uit maakte de stichting zich druk over het toegestane aantal van vijf kampeerplaatsen. Te weinig immers om als boer er ook nog wat aan te verdienen. Uiteindelijk ging het naar tien en nog weer later naar vijfentwintig.

Waar Van den Berg vooral moeite mee had was het feit dat de uitvoering van de kampeerwet naar de gemeenten werd gedelegeerd. Wat in de ene gemeente was toegestaan bleek in de andere gemeente niet mogelijk.

Alblasserwaardse knokploeg
Met een aantal jonge boeren uit de Alblasserwaard bezette hij zelfs een keer de installatieraad van de gemeente Oosterhout. Om aandacht te vragen voor een jonge kampeerboer uit Drost die een paar vakantiehuisjes moest afbreken. Zijn Alblasserwaardse knokploeg sloot de twee deuren hermetisch af zodat de nieuwe raadsleden, of ze wilden of niet, de argumenten van de SVR-voorzitter moesten aanhoren. Alleen de koffiejuffrouw mocht naar de keuken om verse koffie te halen. Die belde prompt het alarmnummer. Toen de politie de burgemeester en zijn raad kwam bevrijden, waren er al de nodige vervolgafspraken gemaakt. De camping in Drost mocht uiteindelijk blijven bestaan.

Net als de stichting viert ook De Victorie, die door zoon Kees van den Berg en zijn partner Natalie worden gerund, een eigen jubileumfeestje. Het was de laatste tijd, net als overal op de Nederlandse campings, gezellig druk.

Daar op De Victorie, aan de Broekseweg in Meerkerk. De bakermat van het kamperen bij de boer!

Ed van Tuijl

Bron: het Kontakt/Beeld: aangeleverd

Back To Top
Lid worden