Skip to content

Artikel AD: Lokale wijnboeren presenteren eigen kweek: ‘Onze druiven verdienen echt wat meer aandacht’

Komen écht goede wijnen alleen uit Zuid-Frankrijk of Italië? Welnee, zeggen wijnboeren uit de streek. Want ook in de Alblasserwaard doen die druiven het steeds beter.

Ze zijn allemaal verliefd op de druif, de wijnboeren uit onze regio. Neem Freek Bikker (74) uit Hoogblokland. Op vakantie in Frankrijk vond hij die gigantische wijngaarden zo’n prachtig gezicht. Zo mooi zelfs, dat hij een paar jaar geleden besloot om in zijn eigen achtertuin ‘een paar’ wijndruiven te gaan verbouwen. Dat is wellicht wat uit de hand gelopen, want op de plek waar vroeger Bikkers boerderij was, zijn er nu ruim 1500 stokken met wijndruiven voor in de plaats gekomen. Bikker moet lachen: ,,Heb ik toch een stukje Zuid-Frankrijk naar Hoogblokland gehaald, hè?’’

Zaterdag hielden drie wijnboeren uit de streek een open dag. Er was bewust voor dit weekend gekozen, want dit moment was ‘net voor de pluk’. ,,Voor je het weet zijn de druiven al mooi rijp genoeg om te plukken’’, legt Bikker uit. ,,En dan hebben we het even te druk om rondleidingen te geven, vandaar.’’

Sterke druiven

Er komen steeds meer wijngaarden in Nederland, merkt hij. Een ontwikkeling die volgens hem eigenlijk meer dan logisch is. ,,Er komt  wat geluk bij kijken: door de hogere temperaturen doen zelfs in de Alblasserwaard de druiven het steeds beter. En we gebruiken allemaal soorten die speciaal gekweekt zijn voor het noorden. Druifjes die dus wel tegen een stootje kunnen. En zo maak ik nu al een tijdje flessen die mijn eigen naam dragen: Freek Wijnen.’’

Het was de Goudriaanse Adrie Krielaart (62) die aan de wieg stond van de terugkeer van wijndruiven naar Nederland. Het begon bij hem allemaal met een klein tuintje, maar u raadt het al: dat is wat groter geworden dan hij had gedacht. ,,Eeuwenlang was het klimaat in ons land eigenlijk te slecht om druiven te verbouwen. Maar in de jaren zeventig durfden een paar mensen het tóch aan. Ik dacht: ja, waarom ook niet? Dus ik ben het gaan proberen, en daar is mijn wijngaard Chateau du Tets uit geboren.”

Krielaarts wijndruiven staan in een soort kleigrond, waar ze goed in gedijen. ,,Als je ervaring hebt met wijn maken, proef je precies hoe een wijntje is gemaakt. Wij maken wijn op een biologische manier en gebruiken alleen de goede druiven. Maar als je in de supermarkt een fles van drie euro koopt, wordt ‘ie waarschijnlijk ook gemaakt van rotte druiven. Heel zonde, want wat kan wijn lekker zijn. Zeker als je de druiven met de hand plukt.” Hij is er heel eerlijk over: ,,Ik neem eerder een glas water dan een slecht wijntje. Als je er eentje drinkt, moet je er wel van kunnen genieten.”

Natuurlijke vijanden

Een stukje verderop in Goudriaan kom je aan bij Domein Oosteind, de wijngaard van Bas Kon (67). ,,Het is nogal een werk, dat wijn maken”, begint hij zijn rondleiding lachend. Hij loopt door zijn achtertuin met 1100 stokken vol druiven en stopt bij een paar rode. Mocht je denken dat je zomaar zo’n stok in de grond kan stoppen en er gemakkelijk een wijntje uit rolt, heb je het mis. ,,Er zijn zoveel natuurlijke vijanden. Denk aan vogels of vrieskou. Voor dat laatste heb ik iets: er gaat een piepje af als de temperatuur onder nul komt. Dan sprint ik naar buiten om het beregeningssysteem aan te zetten. Komt er een laagje om de druiven heen zodat ze niet bevriezen.”

Dordtse bezoekers Jan en Plonie proeven ondertussen een Solaris-druif. In het buitenland deden ze al af en toe wijnproeverijen, maar zo dicht bij huis vinden ze eigenlijk wel verrassend. ,,We wisten niet dat dit in deze streek ook is te vinden. Ontzettend leuk om een keer te zien hoe deze wijnen lokaal worden gemaakt.”

Kon kijkt met een glimlach toe. ,,Deze wijnen doen echt niet onder voor die bekende Sauvignon. Of neem de Cabernet Cantor: het is zo een die te vergelijken is met een dure rode wijn uit Bordeaux. Die druiven hier verdienen echt wat meer aandacht.”

Bron: AD Rivierenland/Beeld: Cor de Kock

 

Back To Top
Lid worden