Cultuur in een grupstal aan de Lekdijk

LANGERAK • Opera- en theaterregisseur Claudia van Rooij was het zat in de stad. Teveel drukte, yuppen en kouwe kak. Ze verliet Amsterdam en bouwt nu aan de Lekdijk in Langerak een oude grupstal om tot ‘Haute Cultuurhuis’. In september gaat het open.

Dat ze de stal ombouwt mag je letterlijk nemen. Ze doet het zélf. Staat met haren vol bouwstof en cement onder haar nagels een muur te metselen, beklimt steigers en ladders en kijkt gewoon op YouTube als ze even niet weet hoe het moet. “Dat is voor mij niet zo heel bijzonder hoor”, relativeert ze. “Ik heb kunstacademie gedaan en ben gewend om iets te creëren.”

Ze benut zoveel mogelijk oude materialen. Oude drinkbakjes worden wandlampen, de kozijnen maakte vriend Arjan van hout uit de gesloopte varkensstal.

Opera in weiland
De Amsterdamse culturele dame zorgt voor verrassingen op het platteland. De buurboer zat achterstevoren op zijn trekker toen een operagezelschap in Claudia’s weiland kwam repeteren. Een buurvrouw die nog nooit een operavoorstelling zag, mocht gratis komen luisteren en vond het mooi. “Ik wil opera dichter bij de mensen brengen, hen laten ervaren hoe prachtig deze kunstvorm is.”

Meer rust
Maar hoe kwam ze eigenlijk in Langerak terecht? Op de eerste verdieping van haar stal, met een uitzicht als een metersgroot schildersdoek, vertelt ze: “Ik droomde van meer rust. We woonden naast het Vondelpark, om ons heen ging alles 24-7 door. De bakfietsen en de vrouwen op die fietsen gingen me tegenstaan, en de dingen die die vrouwen zeiden. Toen we er kwamen wonen, zaten er veel kunstenaars, er kwamen nieuwe koffie- en eettentjes. Daarna kwamen de yuppen. Ik voelde me er niet meer thuis. Het was blasé allemaal, te gepolijst, ik werd een cliché van mezelf. Ik wilde naar buiten. En mijn inspiratie was een beetje op.”

Funda
Ze keek al jaren heel vaak op Funda, naar leuke boerderijtjes. “Ik wist dat ik aan de rivier de Lek wilde wonen. Als we over de A2 bij Vianen reden zei ik altijd: je zou hier toch wonen.” Drie jaar geleden vond vriend Arjan dat het er maar eens van moest komen. “Hij zei: ‘Ik wil wel een bedoeninkje, met erf en stallen.’ Toen we hier het erf op kwamen, zag ik als in een film hoe het moest worden. Met een repetitieruimte in de stal en nieuwe initiatieven.” Eerlijk voegt ze eraan toe dat het wegvallen van subsidies voor cultuur in de stad ook meespeelde. “Alle productiehuizen zijn eraan gegaan.”

Paniek en stress
Drie weken na de eerste bezichtiging was de koop rond. “Toen kreeg ik wel paniek en stress. Arjan is een geboren Amsterdammer. Zelf heb ik mijn hele leven in steden gewoond. Maar toen ik bedacht: er is leven naast het theater, merkte ik dat er ruimte kwam.” Over ruimte gesproken: die ziet ze hier continu om zich heen. In de achtergevel van de stal maakten ze enorme ramen, met zicht tot ver in de polder.

Amsterdammodus
“Door de rust heb je meer overzicht. En alles gaat hier trager. De eerste maanden stond ik nog in de Amsterdammodus. Stond ik ongeduldig op het pontje, zei die pontbaas: doe maar rustig hoor, je komt er toch niet eerder.”

Missie
Meer cultuur naar het platteland brengen, dat is haar missie. “Hier is niks: geen uitgaanscultuur, geen theater, geen opera. Ik wil aan de slag in de breedste zin van het woord. Mijn droom: een open structuur waarin een kruisbestuiving mogelijk wordt tussen verschillende gebruikers en waarin initiatieven tot samenwerking gestimuleerd worden. In september gaat mijn Haute Cultuurhuis open. Ik zorg dat het gebouw top wordt en ga het verhuren aan de zakelijke en culturele markt.”

Ze ziet al voor zich hoe interactie kan ontstaan. Een trainer die de ruimte huurt en in gesprek raakt met een kleinkunstenaar of schrijver die een aantal weken op haar boerderij verblijft. “Dan zegt die trainer: ‘Ik krijg de groep niet los’. Zegt die kleinkunstenaar: ‘Ik kom zo wel even mijn grappen uitproberen.’ Die losse structuur, daar droom ik van.” Ze wijst op een enorm kookeiland, nog afgedekt met plastic. Karin Kramer uit Waal gaat hier straks maaltijden verzorgen, zodat Claudia’s gasten elkaar aan tafel vanzelf tegenkomen.

Plek voor zzp’ers
Ook voor zzp’ers moet de stal een inspirerende plek worden. “Op woensdag en vrijdag ga ik het huis openzetten, zodat zzp’ers hier kunnen werken, tegen een kleine vergoeding voor koffie en thee. De eerste aanmeldingen zijn binnen. Ik wil verbanden opzoeken. De één is bezig met een webtekst en vraagt aan een ander: kan jij er even naar kijken?” En wie even geen inspiratie heeft, mag lekker hout gaan hakken voor de grote houtkachel die er komt. Maar schapen knuffelen mag ook, zegt ze lachend.

Alblasserwaarders weten het Haute Cultuurhuis al te vinden. “Vorige week kwam Koos het erf opgelopen, hij zocht een plek voor de jaarlijkse vergadering van kerken uit Waal en Langerak. Dit vond hij een mooie locatie. Daar word ik blij van. Ik wil mensen een toffe plek geven.”

Meer informatie: http://hautecultuurhuis.nl/

Bron: het Kontakt