WAF | Grond en geloof

Recent waren er protesten tegen het plan SANE van de provincie Zuid Holland. Daarin geeft ze aan hoe ze het Stikstofprobleem in Zuid Holland denkt op te lossen. In haar visie moet de landbouw inleveren om Stikstofruimte vrij te maken voor woningbouw en industrie in de Rotterdamse haven.

De stellingen werden weer betrokken. Ook woordvoerders van gemeente Molenlanden en de landbouw in de Alblasserwaard gaven hun mening. Zij zijn in overleg zijn met de provincie om te komen met een gebiedsplan waarin naast stikstof ook natuur, klimaat, waterkwaliteit en bodemdaling meegenomen worden.

Het is heel terecht om als Alblasserwaard de provincie erop te wijzen dat het beter is om alle sectoren in de maatschappij tegelijk met Stikstofmaatregelen te confronteren. Niet eerst de een en dan de ander. Daarvoor is er teveel wantrouwen vanuit de burger- en boerenbevolking richting de nationale en provinciale overheid. En eigenlijk vinden de meeste boeren en boerinnen, als je ze recht in hun hart kijkt, dat ze teveel in hun bedrijfsvoering beknot worden.

En zo gaat het Stikstofprobleem verder. Al ontstaan in de 70-er jaren van de vorige eeuw als gevolg van het naoorlogse beleid van: Nooit meer honger. De productie van voedsel was in 20 jaar zoveel toegenomen, door schaalvergroting en intensivering van de productie, dat er naast voedseloverschotten ook mestoverschotten ontstonden.

We zijn nu 50 jaar verder en zitten nog steeds met hetzelfde probleem. Als men indertijd in 20 jaar van voedseltekort naar voedseloverschot kon gaan, waarom heeft men nu al meer dan 50 jaar nodig om van mestoverschot naar een landbouw met evenwicht bemesting te gaan?

De WAV volgt dit vraagstuk al 42 jaar. Ze probeert al die jaren voorbij de waan van de dag te denken en te zoeken naar, wat speelt er nu werkelijk. Daarvoor is het belangrijk om vragen te stellen. Zoals: Kunnen belanghebbenden, boeren en de toe- en aanleverende agrarische industrie, afscheid nemen van een indertijd succesvol beleid van 70 jaar geleden? Als ze dat niet kunnen, wat is daarvan de reden? Economische belangen die prevaleren boven landbouwkundige belangen? Wordt de natuur niet teveel gedwongen i.p.v. het uitgangspunt te zijn van de landbouw? Moet de consument alles maar ‘slikken’ of is de gezondheid van hen leidend voor hoe en wat de landbouw produceert?

Kortom, moet gezondheid niet verbreed worden tot: Gezond voor planeet, consument en boer? Is dat niet het meest duurzame uitgangspunt voor de landbouw van de toekomst?

Om die vraag proberen te beantwoorden stelt de WAV nu een vraag die ze in al die jaren van haar bestaan nog nooit centraal stelde op de publieke bijeenkomsten. Dat is de vraag: Heeft wat je gelooft te maken met hoe je als boer/in omgaat met de grond, met de aarde, met de schepping?

Alblasserwaard en ook de Vijfheerenlanden zijn gebieden in de Biblebelt. Hier vind je, net als in andere gebieden van Nederland, dezelfde soort boerenbedrijven. En ook alle schakeringen van boeren(re)acties op beleidsontwikkelingen. Van radicaal tot passief. Van afwachten tot zelf de koe bij de horens pakken op je bedrijf. Is er geen verschil in de ‘grond’houding van een christelijke boer/in en een niet christelijke boer/in?

In oktober willen we deze vraag bespreken. In samenwerking met dominees, burgers en boeren bereiden we het voor. Ook de Theologische faculteit van Universiteit Utrecht verleent haar medewerking. Zij voert het 5-jarige project Grond en Geloof uit namens de PKN kerken. Daarover publiceerde zij al het een en ander.

Graag nodigt de WAV u hierbij alvast uit om de bijeenkomst in oktober bij te wonen. Nadere uitnodiging volgt t.z.t.