Artikel Kontakt | Winterwandelingengids van Tussen Lek & Linge gelanceerd: tien mooiste wandelingen in de regio omschreven

HEI- EN BOEICOP • In de gloednieuwe winterwandelingengids van Tussen Lek & Linge staan de tien mooiste wandelingen in de regio omschreven.

Het gebied is ook in de winter adembenemend en is een fijne afwisseling na alle drukte van de feestdagen. Eén van deze routes gaat over het terrein achter de Schaapskooi, de route ‘Wandelen over reservaat Over-Heicop: de Vijfheerenlanden in het klein’. Beleef deze wandeling in de prachtige streek van Tussen Lek & Linge met warme winterjassen en regenlaarzen aan.

Koude woensdagochtend
De wandelroute start achter Natuurcentrum De Schaapskooi van De Natuur- en Vogelwacht De Vijfheerenlanden in Schoonrewoerd. Door de geel met rode paaltjesroute te volgen, lopen de wandelaars op deze koude woensdagochtend als eerste recht door het hek het weiland in, langs het geriefbosje, ook wel een oud houthakbos. Deze wordt al vanaf 1950 niet meer als geriefbos gebruikt, maar het Zuid-Hollands Landschap houdt deze in stand. En niet voor niets, want hier broeden blauwe reigers. De nesten zijn duidelijk te zien in de bomen, hoog boven het water. Verder is het stil, zelfs het winterkoninkje en de roodborst laten zich niet horen of zien.

Reeën spotten
Het is een prachtig stukje natuur midden in de Vijfheerenlanden. Er worden twee ooievaars gespot, een torenvalk neemt plaats op een hekpaal, en twee buizerds vliegen luid roepend over het bos. In de verte zijn enkele grote zilverreigers te zien. De wandeling voert vooral rond het bosgebied, de kern is een rustgebied voor de dieren. Er leven bijvoorbeeld reeën. De wandelaars hebben het geluk er één te zien, het dier voelt zich veilig, wetend dat de wandelaars op het pad bleven en het rustgebied niet in gaan. Daarom zijn honden hier niet toegestaan, ook niet aan de lijn. Ze laten de geuren van een roofdier na. Al lopend hebben de wandelaars een prachtig uitzicht over de polders.

Oud populierenbos
De wandeling brengt de bezoekers vervolgens langs een oud populierenbos, waar allerlei soorten bomen en struiken groeien. Het is hier rijk aan paddenstoelen, met name onder de eiken. Zij werken samen, voorzien elkaar van mineralen en water. Andere soorten ruimen de dode populieren op, daarbij geholpen door kleine kriebelbeestjes.

Grienden in traditioneel beheer behouden
Via een bruggetje lopen de wandelaars langs de grienden, stukken land beplant met wilgen die wederom in traditioneel beheer worden gehouden. Een eindje verder, alweer op de terugweg in het hart van het gebied, belanden de wandelaars in de schrale graslanden met bloemrijke greppels. Het aantal soorten planten dat daar groeit, neemt gestaag toe. Dit komt doordat er niet bemest wordt, eind juni wordt het gewas gemaaid en afgevoerd. De tweede groei wordt in de nazomer door een paar koetjes afgegraasd. De bloemen die daarbij horen zijn in deze winterperiode niet te zien. Een plantenkenner ziet wel allerlei blaadjes van diverse kruiden in het gras. Bezoekers ontdekken misschien zelfs een vroege paardenbloem of een madeliefje.

Het bos van de toekomst
Daarna lopen de wandelaars weer een stukje bos in. Al gauw zien ze daar een bankje staan. Wie daar een half uurtje voor zonsondergang even plaatsneemt, heeft kans getuige te zijn van tientallen grote zilverreigers die in het elzenbosje komen slapen. Meteen daarna zien ze aan de linkerkant een gegraven poel, deze is bedoeld voor kikkers, padden en salamanders. Ze kunnen er in het voorjaar hun eitjes inleggen, maar inmiddels is de poel grotendeels dichtgegroeid met riet. Dit stukje bos is het jongste deel, de aanplant in de jaren negentig was meteen gemengd, allerlei inheemse bomen en struiken zijn er te zien. Ze vormen een verbinding tussen twee al bestaande stukken bos en dit deel van de wandeling wordt ook wel ‘het bos van de toekomst’ genoemd.

Zo lopen de wandelaars terug naar het brugje over de sloot. Rechts ligt een composthoop waar ringslangen kunnen verblijven. Als ze naar links kijken zien de wandelaars tot hun verbazing voor de derde keer het ree lopen. De Schaapskooi is weer in zicht en de winterwandeling zit er alweer op.

De wandeling is 3 kilometer lang en duurt één tot anderhalf uur, afhankelijk van wandeltempo en stilstaan om dieren te spotten.

Bron: het Kontakt