ALBLASSERWAARD • 750 jaar droge voeten: daar kun je best een feest voor vieren. Alblasserwaard…
Artikel AD: Teunis Jacob Slob is wethouder én boer: ‘De muur tussen natuur en boer is gelukkig bijna weg’
De dagelijkse leiding van zijn boerderij heeft Teunis Jacob Slob overgedragen aan zijn jonge compagnon Rokus (30) en dochter Anja. Zodoende heeft hij meer tijd voor zijn activiteiten voor de natuur in de Krimpenerwaard en voor zijn werk als fulltime wethouder van Molenlanden.
Teunis Jacob Slob boert al sinds 1994 op biologische basis en in 2008 werd hij voorzitter van de vereniging van biologische melkveehouders in Nederland. Hij mag gerust een ervaringsdeskundige worden genoemd op het gebied van natuurlijke landbouw en juist daarom werd hij gevraagd om namens het Zuid-Hollands Landschap zitting te nemen in het Natuurbeheercollectief (NBC) Krimpenerwaard.
Vooralsnog is dit nieuwe collectief uniek in Nederland, want in het vijfkoppige bestuur zitten zowel vertegenwoordigers van de agrariërs als van de natuurorganisaties. Belangrijkste taak is het beheer van de 2250 hectare nieuwe natuur in de Waard. ,,Het is een moeilijke route, waarbij de boeren een belangrijke rol kunnen spelen. Het is een kwestie van de juiste balans vinden tussen de boeren en de natuur en toevallig ben ik daar al heel lang mee bezig’’, zegt Teunis Jacob Slob (61), veehouder in Noordeloos.
Dat is een beetje buiten de Krimpenerwaard, maar toch vond iedereen Slob de ideale man. Al in 1996 sloot hij een overeenkomst met toenmalig minister van landbouw Jozias van Aartsen over het beheer van de uiterwaarden langs de Lek.
Lekkerder
,,Dat doen we nog steeds’’, zegt hij wijzend op de stal met jongvee, waarin ook veel jonge ossen staan. ,,Wij brengen de jonge stiertjes niet direct naar de slacht, maar laten de gecastreerde dieren – want anders worden ze onhandelbaar – lekker los in de uiterwaarden, waar zij de natuur bijhouden. Als ossen groeien ze trouwens langzamer, maar het vlees is veel lekkerder.’’
Geruime tijd geleden is Slob zijn Holsteiner koeien gaan kruisen met Groningse blaarkoppen. Zijn 135 melkkoeien zijn nu overwegend blaarkop en geven wat minder melk. De dieren nemen genoegen met gedroogd gras van iets minder kwaliteit, maar daardoor kan hij in het belang van de natuur wat later gaan maaien en dat vindt Slob veel belangrijker.
Veel boeren in de Krimpenerwaard vonden het oneerlijk, dat er land van ze werd afgepakt ten faveure van de natuur. ,,Er heeft heel lang een muur gestaan tussen de natuur en de agrarische wereld, maar die is gelukkig nu bijna verdwenen. De veehouders waren na de oorlog min of meer gedwongen de melkproductie op te voeren en hadden geen tijd om aandacht aan de natuur te besteden. Ik begrijp best hun verontwaardiging nu. Maar een steeds grotere groep boeren begrijpt, dat er moet worden samengewerkt, ook bijvoorbeeld in de bescherming van de weidevogels.’’
Zeldzaam
Op zijn eigen land nestelen nog behoorlijk wat weidevogels, inclusief opvallend veel veldleeuweriken en die zijn in de Krimpenerwaard heel zeldzaam geworden. ,,We moeten ook stappen maken naar de toekomst, rekening houden met klimaatveranderingen’’, zegt Slob.
Als bewijs van die theorie huppelt er een witte kwikstaart voor de stal langs. Nog maar kort geleden overwinterden die vogeltjes rond de Middellandse Zee of in Zuid-Engeland, maar die ‘witte kwikken’ blijven als gevolg van de zachte winters steeds vaker in ons land. In de stallen van de boerderij huist ook een koppel kerkuilen en komen in het voorjaar weer veel zwaluwen nestelen.
Zeer recent is er ook een neutrale voorzitter gevonden voor het Natuurbeheercollectief Krimpenerwaard, de oud-gedeputeerde van Zuid-Holland en huidige burgemeester van Hendrik-Ido-Ambacht, Jan Heikoop, die oorspronkelijk ook uit de agrarische sector afkomstig is. ,,Nu kunnen we echt aan de slag’’, zegt Teunis Jacob lachend.
Bron: AD Dordrecht