Artikel AD: Je eigen forel vangen, doden, roken én opeten kan bij deze visvijver: ‘Het is de biefstuk onder de vis, heerlijk’

Forellen moesten het worden. ,,Dat is de biefstuk onder de vis, snap je? Het is een geweldige vis om te gebruiken. Het komt qua smaak wel overeen met zalm en kabeljauw, maar ook met paling, als je de vis gerookt hebt.”

De forel is een zoetwatervis. Een roofdier. Als ze aan je hengel hangt, moet je haar meteen doden. ,,De forel slikt het haakje met aas gelijk in. Dat zorgt voor stress en schade. Slecht voor het vlees, maar ook slecht voor het welzijn van de vis.”

En dus hup, een ferme tik op de kop en klaar. ,,Dat moeten mensen wel zélf doen, dat vinden we belangrijk. Uit respect voor het dier.” Daarna kun je het dier meenemen voor op de barbecue thuis, of omruilen voor een gerookt exemplaar.

‘Ze zijn aan het jagen’
Een frisse zomerdag in coronatijd. Zo’n tien vissers hebben zich om twee grote vijvers heen verzameld. Ze praten niet met elkaar, ze staren geconcentreerd – of is het dromerig? – voor zich uit. Wat een saaie boel, denkt de buitenstaander misschien. Maar het tegendeel is waar, volgens Rosita. Die mannen zijn aan het jagen! ,,Vroeger waren we allemaal jagers, tegenwoordig zitten we achter de computer. Mensen vinden rust in de natuur. Kijk, je hebt mensen die hun hengel in het water hangen en er een beetje bij gaan zitten. Wachtend tot de dobber een keertje ondergaat. En je hebt actieve vissers. Maar het zijn allebei jagers, die op natuurlijke wijze bezig zijn en daar rust in vinden. Je ziet geen vissers met stress. Het is puur het volgen van je natuurlijk instinct.”

En als je dat hebt gevolgd, kun je er lekker van eten. Op de barbecue, door de pasta heen, in de oven met wat dille en dragon. Of een warm gerookt visje tussen de middag. Rosita eet meermaals per week forel. ,,Het gaat niet vervelen. Weet je wat het ook is: forel ligt niet zwaar op de maag. Is goed te verteren.”