Artikel AD: Erik is de pizzabakker der polderlanden: ‘Het gaat om een kraakje in het deeg’

DE ONTMOETING | In De Ontmoeting reist verslaggever Gijs Kool door het Rivierenland en schrijft verwonderd over de mensen, dieren en dingen die hij daar tegenkomt.

Vrijdagavond is pizza-avond bij Camping De Grienduil in Nieuwland. Vaste prik bij de campinggasten die in de kapschuur aan de tafeltjes klaarzitten, inclusief de spatschermen tussen de tafels in. Onder een afdakje, naast de ieniemieniereceptie van de camping, staat de bolle houtoven van de pizzabakker der polderlanden: Erik van Stuijvenberg (49). Een koksmuts op z’n hoofd en zijn bolle buik bedekt met een groen shirt en schort.

Terwijl hij druk aan het bakken is, komt een Duitse gast iets vragen. Erik: ,,Ja, ich suche even een bezem. Wat is een bezem ook alweer in het Duits?’’, vraagt hij aan vrouw Anneloes die het ook niet zo goed weet. ,,Nou, ik suche dus die bezem en dan schaffe ich das’’, stelt de bakker met Merkeliaanse rust de Duitser gerust. In de bolle oven verwisselt hij drie pizza’s van plek, want alle drie mogen ze even dicht tegen de knisperende vuurvlammen uit de stammetjes essenhout liggen, om te bakken.

Dit is alweer het achtste jaar dat Erik hoogstpersoonlijk pizza’s in z’n oven schuift. ,,We hebben in het begin drie weken lang deeg geproefd en gegeten voor ik het allerbeste recept te pakken had’’, vertelt de pizzabakker. ,,Nu krijgen we veel complimenten, hoor. Zelfs van Duitsers die een pizzeria in Duitsland hebben. ,,Kijk het gaat om een kraakje in het deeg en een vleugje zoet. Geen slappe hap en geen karton dus’’, legt hij geduldig uit. Wat hij zelf het liefst op een pizza eet? ,,Ik ben dol op ansjovis, maar ook walnoten van eigen boom op de pizza is natuurlijk erg lekker. Op een pizza kun je eigenlijk alles gooien, hè.’’

Het grootste compliment voor z’n pizza’s kreeg Erik van een Italiaans omaatje, vertelt hij. ,,Een Italiaans gezin dat hier kampeerde, had de pizza-avond voor oma geheim gehouden, want zij is de vrouw die altijd de pizza’s bakt. Maar toen ze de oven zag, werd ze dolenthousiast en vroeg wanneer hij aan zou gaan. Toen ik vertelde wanneer, wilde ze gelijk komen eten. Ze hebben ervan gesmuld! Na afloop gaf ze me een kus. ‘Nog nooit zulke lekkere pizza op’, zei ze. Ja, echt hoor.’’

Bron: AD Rivierenland/Beeld: Gijs Kool

Gerelateerde berichten

Back To Top
Lid worden